هایپر وی (Hyper-V)
تماس بگیرید
کاربرد هایپر وی
فناوری‌های مجازی‌سازی یا پلتفرم‌ها معمولاً به‌عنوان «هایپروایزر» شناخته می‌شوند. چندین Hypervisor مختلف در بازار وجود دارد که یکی از آن‌ها Hyper-V نسخه مایکروسافت است. از دیگر پلتفرم‌های شناخته‌شده می‌توان به ESXi ،VSphere ،XenServer، هایپروایزر منبع باز KVM و RHEV (مجازی‌سازی سازمانی Red Hat) اشاره کرد. در‌حال‌حاضر، سهم بزرگ بازار مجازی‌سازی بین VSphere و Hyper-V تقسیم شده است. حال کاربرد Hyper-V چیست؟ مانند همه هایپروایزرها، هایپر وی راهی برای ایجاد و مدیریت ماشین‌های مجازی ارائه می‌دهد. در ادامه مطلب، کاربردهای مهم هایپر وی را برمی‌شماریم.
۱. توسعه و آزمایش برنامه‌ها و سیستم‌عامل‌ها و ارتقای آن‌ها
سهولت ایجاد ماشین‌های مجازی در Hyper-V و این واقعیت که ماشین‌های مجازی می‌توانند از بقیه سیستمتان مجزا باشند، آن‌ها را به محیطی عالی برای آزمایش تبدیل می‌کند. همچنین، آزمایشگاهی مجازی برای آزمایش سیستم‌عامل‌های مختلف می‌توانید ایجاد کنید و ببینید برنامه‌های مدنظرتان در هر سیستم‌عامل چگونه عمل می‌کنند، بدون اینکه از کامپیوتر‌های مختلفی استفاده کنید. در‌نهایت پس از اتمام آزمایش، می‌توانید به‌سادگی VM را حذف کنید.
ناموجود
تعریف Hyper-V
مایکروسافت هایپر وی (Hyper-V) را برای اولین‌بار ارائه داد. این نرم‌افزار مجازی‌ساز به کاربران اجازه می‌دهد محیط‌های کامپیوتر مجازی ایجاد کنند و چندین سیستم‌عامل را روی یک سرور فیزیکی واحد اجرا و مدیریت کنند. برای درک کامل Hyper-V، بهتر است ابتدا با مفهوم مجازی‌سازی بیشتر آشنا شوید.
در گذشته، بخش‌های فناوری اطلاعات از چندین سرور فیزیکی استفاده می‌کردند که هرکدام عملکرد اصلی خاص خود را داشتند. به‌عنوان مثال، یک سرور پستی فقط به ایمیل‌های ارسالی و دریافتی اختصاص داده می‌شد. خرید سرور فیزیکی بدین‌معنی بود که باید CPU و RAM مناسب را برای همراهی با آن انتخاب می‌کردید؛ البته اغلب سازمان‌ها به‌ندرت این منابع را می‌خریدند. به‌عبارت‌دیگر، سرور در بسیاری از مواقع خیلی کم استفاده می‌شد یا اشتراک کمتری داشت؛ بنابراین، کمتر از حد انتظار ایمن و مطمئن بود. همچنین، خرید مستمر سرورهای جدید برای شرکت‌های در‌حال‌رشد پرهزینه بود؛ زیرا راه‌اندازی و نگه‌داری آن‌ها به انرژی زیادی نیاز داشت.
این مشکل تا زمان معرفی اولین فناوری‌های مجازی‌سازی وجود داشت. فناوری مجازی‌سازی به یک سرور فیزیکی اجازه می‌دهد تا ماشین‌های مجازی منفرد (VM) «بخش‌بخش شوند». این یعنی تنها یک سرور برای چندین عملکرد در‌دسترس است؛ بنابراین، اگر سرور فیزیکی 16 CPU با ۱۲۸ گیگابایت رم دارید، آن منابع محاسباتی را می‌توانید تجزیه کنید و آن‌ها را به کارهای مختلف اختصاص دهید. در‌واقع، فناوری مجازی‌سازی امکان مقیاس‌پذیری را بدون نیاز به چندین سرور فیزیکی فراهم و تخصیص مجدد منابع بین ماشین‌های مجازی را آسان می‌کند.
تفاوت رایانش ابری و مجازی‌سازی
معمولاً اصطلاح مجازی‌سازی اغلب با رایانش ابری اشتباه گرفته می‌شود؛ اما در‌واقع آن‌ها دو مفهوم کاملاً مجزا هستند و تنها در منابع محاسباتی اشتراک دارند. مجازی‌سازی به دست‌کاری سرور اشاره می‌کند تا بتوان آن را از طریق چندین سیستم‌عامل به‌اشتراک گذاشت. این در حالی است که رایانش ابری به اشتراک‌گذاری منابع محاسباتی اشاره می‌کند که به‌عنوان سرویس از‌طریق اینترنت ارائه می‌شود. در‌اصل، مجازی‌سازی محاسبات ابری را ممکن می‌کند. شرکت‌ها اغلب از هر دو تاکتیک برای کاهش هزینه و منابع استفاده می‌کنند.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.